Του Δ. Γιαννακόπουλου
Χρηματιστήριο, Goldman Sachs, προεισπράξεις μελλοντικών εσόδων, διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων 2004,
αποκλεισμός από τις αγορές και εναγκαλισμός με το ΔΝΤ, τους
πιστωτές-εταίρους και τους διεθνείς κερδοσκόπους. «Όλοι μαζί τα φάγαμε»;
Δυστυχώς, στην κοινωνία της μετριότητας με τους κοιλαράδες της αφθονίας, φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού ποιοι τα έφαγαν και υπερθεμάτισαν επ’ αυτού και ποιοι τα ήπιαν ασπιρίνες υφιστάμενοι τις συνέπειες μιας τέτοιας ανακατανομής πλούτου που ουδέποτε γνώρισε η Ελλάδα στα χρόνια του «αποραγιαδισμού» της.
Πριν από τρεις εβδομάδες οι «συνήθεις ύποπτοι» της χρηματιστηριακής φούσκας κάθισαν ξανά στο εδώλιο του κατηγορουμένου αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για τις οποίες έχουν εκτίσει ποινές ή παραγράφονται οσονούπω.
Στις αρχές της εβδομάδας οι δικαστικές αρχές των ΗΠΑ αθώωσαν τη Goldman Sachs για την «αναμόχλευση» δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τιτλοποιήσεις στεγαστικών δανείων του 2007, που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου της διεθνούς παγκόσμιας κρίσης που επακολούθησε το 2008.
Κι ενώ ο οικονομικός εισαγγελέας, Γρ. Πεπόνης, αναζητεί στην Αθήνα τον πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ και βασικό κατηγορούμενο στο σκάνδαλο Κοσκωτά, Π. Ρουμελιώτη, να καταθέσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος για
τις συνθήκες υπό τις οποίες η χώρα εντάχθηκε στο ΔΝΤ και από «Δανία του Νότου» κατάντησε το «Δέλτα του Νίγηρα» της Μεσογείου, στη Μεγάλη Βρετανία οι πολίτες επικροτούν το αποτέλεσμα της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, που κόστισε τα τετραπλάσια από τα προϋπολογισθέντα χρήματα, απέφερε όμως αίγλη, κύρος, ιδεώδες και κυρίως 12πλάσια διαφημιστικά και τουριστικά έσοδα, σε πρώτη φάση.
Η δημοσκόπηση
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Guardian, το 55% των Βρετανών εκτιμά ότι η διοργάνωση άξιζε τις 8 δισεκατομμύρια λίρες (11,5 δισεκατομμύρια ευρώ) που δαπανήθηκαν για την οργάνωσή της. Το 35% των 2.021 ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι κόστισαν τέσσερις φορές περισσότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις, είναι μια «οικονομική τρέλα». Παρά τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν σε περίοδο λιτότητας, η δημοσκόπηση δεικνύει ότι οι Αγώνες του Λονδίνου ήταν «ένας τονωτικός παράγοντας» για τη Βρετανία. Περισσότερο «ενθουσιώδεις» με τη διοργάνωση είναι οι Ουαλοί (68%), με δεύτερους τους κατοίκους της νοτιοανατολικής χώρας (61%), ενώ οι κάτοικοι του Λονδίνου ενέκριναν τη διεξαγωγή των Αγώνων σε ποσοστό 57%.
Το ελληνικό κόστος
Κι ενώ στο Λονδίνο του 2012 δαπανήθηκαν 11,5 δισ. ευρώ για στάδια και εγκαταστάσεις που θα κοσμούν το «Νησί» τις επόμενες δεκαετίες και αποτελούν ήδη φυτώρια δημιουργίας εκατοντάδων χιλιάδων νέων αθλητών, στην Αθήνα δαπανήθηκαν το λιγότερο 20 δισ. ευρώ για Αγώνες που διενεργήθηκαν 8 χρόνια νωρίτερα και τα Ολυμπιακά κτίρια σήμερα είτε έχουν ερημώσει είτε χρησιμοποιούνται ως κέντρα κράτησης μεταναστών είτε ενοικιάζονται για συναυλίες από δήμους και τοπικούς φορείς αντί ευτελούς τιμήματος είτε χρησιμοποιούνται ως κέντρα διακίνησης ναρκωτικών και τέλεσης άλλων αξιόποινων κακουργηματικών πράξεων.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες με όλα τα συμπαρομαρτούντα έργα είχαν προϋπολογιστεί να στοιχίσουν 4,6 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο θα κατανεμόταν στους προϋπολογισμούς της τελευταίας τετραετίας.
H κυβέρνηση Σημίτη με τις καθυστερήσεις που ανέχθηκε, τις υπερβάσεις στα έργα που ενεθάρρυναν οι υπουργοί της, εκτόξευσε το κόστος σε απίθανα ύψη. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο την περίοδο 2002-2004, μέχρι την πτώση του από την εξουσία, στο υπουργικό σχήμα Σημίτη συμμετείχαν 13 συναρμόδιοι υπουργοί και υφυπουργοί για την εκτέλεση των Ολυμπιακών έργων, τα οποία, φυσικά, παραδόθηκαν ημιτελή, με κορυφαία παραδείγματα τις ημικατασκευές στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ και την ανυπαρξία συστημάτων επικοινωνίας μεταξύ των αθλητικών κέντρων και των ραδιοτηλεοπτικών μεγάρων, εγκληματική ενέργεια που επέσυρε κατηγορίες εσχάτης προδοσίας σε βάρος των εργολάβων, καθώς, αν δεν «περνούσαν» τα «καλώδια», δεν θα μεταδίδονταν οι Αγώνες! Κι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε δύο εβδομάδες πριν από την έναρξή τους με τα γνωστά μπλακ άουτ στην τελετή έναρξης!
Υπερβάσεις που κόστισαν δισ. ευρώ
H τότε αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού, Φ. Πετραλιά, έδωσε έναν πίνακα πιστοποιήσεων για έργα που παρελήφθησαν από τον προκάτοχό της ως τον Φεβρουάριο και τα οποία παρουσιάζουν υπερβάσεις 522 εκατ. ευρώ ή 48,55%! Τι έγινε με τα έργα αρμοδιότητας ΥΠΕΧΩΔΕ και άλλων υπουργείων;
Εκεί οι υπερβάσεις έφθασαν ως το 1,5 δισ. ευρώ και δεν θα ήταν υπερβολή να αναφερθεί ότι το τελικό κόστος ήταν διπλάσιο εκείνου των Ολυμπιακών του Λονδίνου, που ολοκληρώθηκαν πριν από λίγα εικοσιτετράωρα.
Λεπτομέρεια; Οι Άγγλοι καλλιτέχνες που αποθέωσαν με την παρουσία τους την τελετή λήξης έλαβαν ως αμοιβή μία στερλίνα έκαστος. Οι δικοί μας (Βίσση, Ρέμος , Χατζηγιάννης) που συμμετείχαν στο ελληνικό σόου το 2004 τραγουδώντας τη Μισυρλού, τη Μαντουβάλα, τη Ζιγκουάλα και μεταφέροντας το κλίμα των κέντρων διασκέδασής τους, ακόμη δεν γνωρίζουμε α) πόσα πήραν, β) πώς τα πήραν, γ) πόσα από αυτά φορολογήθηκαν και δ) πώς «κεφαλαιοποίησαν» την απήχηση της παγκόσμιας παρουσίας τους.
Η πολύπειρη Φάνη μπορεί να ήταν επιρρεπής στις κωλοτούμπες on camera, αλλά ήταν αρκούντως πονηρή, ώστε να μην υπογράψει τον τελικό «απολογισμό» της αθλιότητας του 2004 και να δώσει το «καλώς έχει» στην κατ’ ευφημισμόν ονομαζόμενη «σιδηρά Κυρία».
Ολοι όσοι ασχολήθηκαν γνωρίζουν το μεγάλο κόλπο με το οποίο η Κυρία ξαναπήδησε στο κέντρο της Ολυμπιακής σκηνής. Τα έργα έμεναν πίσω-πίσω, μέχρι να προκύψει ανάγκη να «τρέξουν». Τότε βρεθήκαμε στο (τεχνητό) αδιέξοδο και οι δήθεν ανίκανοι πολιτικοί φώναξαν την δήθεν ικανότατη Κυρία.
Και έγινε το μεγάλο πάρτι με τα παιδιά από το Λονδίνο και τα παιδιά των παρασκηνίων. Αλήθεια, θυμάται κανείς την περίφημη Κοκό Σανέλ, συγγνώμη Κοκοσαλάκη, που έφτιαξε τα περίφημα ρούχα και που έκτοτε θα μεσουρανούσε στα Παρίσια και στα Χολυγούντια, γιατί ήταν το μέγα ανερχόμενο ταλέντο της μόδας, που ανακάλυψε η συμπατριώτισσά της από την Εμπορο, συγγνώμη Εμπαρο;
Γιατί δήθεν; Διότι οι πολιτικοί (κ. Λαλιώτη, μίλα κάποια στιγμή να μάθουμε αν ζεις…) είναι ικανότατοι, όπως αποδεικνύει η προσωπική τους οικονομική ανέλιξη.
Αρα ανικανότητα στην οργάνωση ενός πανηγυριού είναι παραμύθα… Η κυρία είναι μια συνηθισμένη Κρητικιά δικηγόρος που είχε την ιδιαιτερότητα να κάνει σούπερ σχέσεις και σούπερ γάμους.
Ούτε την πενικιλίνη ανακάλυψε, ούτε πώς να κάνει το σύννεφο βροχή, ούτε το πόσα απίδια παίρνει ένας σάκος…
Εάν προϋπολογισμό πήρε από την Κυβέρνηση και τον έκανε απολογισμό, γραμμή για Κορυδαλλό… Ποια ικανότητα λοιπόν; Δείτε τους πίνακες και θα καταλάβετε το ερώτημά μας προς τον Γιώργο της Δίκας Αλογοσκούφη: χρειάστηκε κύρωση του απολογισμού με ειδικό νόμο, κύριε Γιώργο της Δίκας; Μπορείτε με δικά σας λόγια να μας εξηγήσετε το πώς και το γιατί;
Οι πίνακες της ντροπής και η βλασφημία της σιωπής
Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας δόθηκε Ολυμπιακό επίδομα σε 52.000 αστυνομικούς, 12.000 πυροσβέστες, γιατρούς, νοσηλευτές, στρατιωτικούς, 50.000 δημοσίους υπαλλήλους, εργαζόμενους σε μέσα μαζικής μεταφοράς που κυκλοφορούσαν ολημερίς κι ολονυχτίς, πιθανόν δε και στους υπαλλήλους της Βουλής ή του ΟΠΑΠ, καθώς πρόκειται για κατηγορίες εργαζομένων που ό,τι και να συμβεί στην Ελλάδα (από θεομηνίες και εκλογές μέχρι πανηγύρεις στην ύπαιθρο) πάντα θα βρουν τον τρόπο να συμμετάσχουν… δημιουργικά.
Το εκτιμώμενο ύψος του Ολυμπιακού επιδόματος εκείνης της περιόδου υπερέβη τα 360 εκατ. ευρώ!
Καλατράβα
Δυστυχώς για την Ελλάδα, όπου πάντα οι μάζες είναι οι άλλοι και ποτέ εμείς, όπου η πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά διαμορφώνεται με όρους αστρολογίας και ποτέ με όρους στρατηγικής, φαινόμενα τύπου Σαντιάγο Καλατράβα βρήκαν την ευκαιρία να αφήσουν πίσω τους αρχιτεκτονικές κτηνωδίες προκαλώντας ανυπέρβλητα χρέη εκατομμυρίων ευρώ στα κρατικά ταμεία και αλλοιώνοντας πλήρως την, ούτως ή άλλως, ξιπασμένη πολεοδομική ανομοιογένεια της χώρας.
Τα ‘γραφε η Αλεξάντρα Καλοντάι στα 1920, ασκώντας κριτική στο από τότε σαθρό οικοδόμημα του Σοβιέτ, ότι «Η ουσία της γραφειοκρατίας συνίσταται στο να αποφασίζει για τη μοίρα σας κάποιο τρίτο πρόσωπο» κι αυτό ακριβώς έκανε ο διάσημος Καλατράβα. Πατώντας πάνω στη γραφειοκρατία του συστήματος Σημίτη έφτιαξε γέφυρες, στεγανά και τεράστιες ατσάλινες «απλώστρες» εξασφαλίζοντας τον επιούσιο των επόμενων γενιών του που όσες κι αν είναι αυτές, πάλι ελάχιστα θα μπορούν να ξοδέψουν σε σχέση με αυτά που κέρδισε ο… πρόγονος Σαντιάγο από την Αθήνα.
Στα δικαστήρια
Οι Ιταλοί πάντως αποδείχτηκαν πιο μεθοδικοί και ακέραιοι απέναντί του, καθώς πριν από δύο μήνες τον κάλεσαν να λογοδοτήσει στην ιταλική Δικαιοσύνη για την υπερκοστολόγηση της νέας γέφυρας του Μεγάλου Καναλιού στη Βενετία, που από τα 3,8 εκατ. ευρώ αρχικό προϋπολογισμό το κόστος έφτασε τελικά τα 11,2 εκατ.
Τώρα ο Καλατράβα είναι αντιμέτωπος και με κριτική εκ των έσω, αφού η πολυθρύλητη «Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών» στη γενέτειρά του, Βαλένθια, αρχίζει να προσομοιάζει επικίνδυνα σε γεφύρι της Άρτας.
Οι επικριτές του ξεκίνησαν μάλιστα διαδικτυακή καμπάνια με σύνθημα «Ο Καλατράβα σου πίνει το αίμα», κατηγορώντας τον ξανά για υπερτιμολογήσεις έργων, αδιαφανείς συνθήκες ανάληψής τους και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην παράδοσή τους. Χαρακτηριστικές είναι οι αναφορές της «El Pais» πως «η Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών είναι ο τόπος όπου πέθανε ο αρχιτέκτονας για να γεννηθεί ο επιχειρηματίας».
Στοιχεία
Όπως προκύπτει από τον ολοκληρωμένο πίνακα του υπουργείου Οικονομικών του 2004 που παρουσιάζει σήμερα το «Π», το κόστος των Ολυμπιακών έργων σε σχέση με το αρχικώς κόστος που υποβλήθηκε στον φάκελο υποψηφιότητας το 2000, επισύρει άμεσα εισαγγελική παρέμβαση και όχι Εξεταστική Επιτροπή, αφού σε μια τέτοια περίπτωση η δικογραφία θα μεταφερθεί στη Βουλή και η δικαστική έρευνα θα σταματήσει πάραυτα.
Μπορεί στο σχετικό πίνακα (Εκτίμηση Τελικού Κόστους Δαπανών Ολυμπιακών Αγώνων σε σύγκριση με τον Φάκελο Διεκδίκησης, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 31.11.2004 ) να μην περιλαμβάνεται το σύστημα ασφαλείας C41, το οποίο ακόμη δεν έχει παραδοθεί, αν και έχουν περάσει από το γραφείο του ανακριτή πλήθος υπουργών και συμβούλων των Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου που είχαν άμεση εμπλοκή σε μίζες άνω των 300 εκατ. ευρώ.
Μπορεί στον πίνακα να μην περιέχεται η συνολική δαπάνη των λειτουργικών εξόδων (φαγητά, ενοίκια, μετακινήσεις αποστολών και αθλητών κτλ), όμως και αυτές οι ελάχιστες αναφορές σε κατασκευές Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων είναι αρκετές, για να χωνέψουμε το πραγματικό νόημα της ρήσης Πάγκαλου: « Όλοι μαζί τα φάγαμε», δηλαδή όλοι -όσοι ελάχιστοι- συμμετείχαμε σε αυτό το… πάρτι.
Όπως και να το κάνουμε, αποτελεί βλασφημία να σιωπά κανείς, όταν στον Φάκελο διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων η ανακατασκευή του Ολυμπιακού Σταδίου έχει κοστολογηθεί 3,9 εκατ. ευρώ, το 2000 ανήλθε στα 8,8 εκατ. ευρώ, το 2001 στα 23,9 εκατ. ευρώ, το 2002 στα 241,5 εκατ. ευρώ (!), το 2003 στα 356, 4 εκατ. ευρώ και το 2004 στα 398,9 εκατ. ευρώ έχοντας υπερκοστολογηθεί κατά 12.771%!
Αντιστοίχως το Καυταντζόγλειο της Θεσσαλονίκης από 1,1 εκατ. ευρώ αρχικό κόστος το 1999 χρειάστηκε τελικά 66,8 εκατ. ευρώ για να οικοδομηθεί επαρκώς και να φιλοξενήσει τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της ελληνικής Ολυμπιάδας εμφανίζοντας κοστολογική υπέρβαση 6.073%.
Το Ολυμπιακό Στάδιο της Πάτρας, επί των ημερών Φούρα φυσικά, από 1,1 εκατ. ευρώ κόστισε πέντε χρόνια αργότερα 44,1 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσοστιαία πρόσθετη δαπάνη 4.009%!
Η ανακατασκευή του Παναθηναϊκού Σταδίου, το οποίο ως αρχαιολογικός χώρος συντηρείται τακτικά και μόνιμα, υπερκοστολογήθηκε κατά 3.733%, ήτοι από αρχικώς εκτιμώμενη δαπάνη 300.000 ευρώ πληρώσαμε τελικά 11,2 εκατ. ευρώ παραπάνω.
Ακόμη και για τις εγκαταστάσεις του Μοντέρνου Πένταθλου (Γουδή), ενώ ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου ήταν 3,6 εκατ. ευρώ, τελικά το Ελληνικό Δημόσιο έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη καταβάλλοντας 39,5 εκατ. ευρώ (απόκλιση 1.029%).
Το εξαγόμενο από τα όσα θα διαβάσετε στον πίνακα του «άκοπου πλούτου» δεν επιδέχονται αμφιβολία για το τι πρέπει να πράξει η δικαστική αρχή, αλλά για το πώς θα πρέπει να κινηθεί η καταρρακωμένη ελληνική κοινωνία στο εξής.
Δυστυχώς, οι επαναστάσεις (εντός κι εκτός εισαγωγικών) αποτυγχάνουν, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με το ζήτημα της επιβίωσης και όχι της ζωής. Αν όμως αναζητήσει κανείς το νέο, με τη σωστή πληροφόρηση των επίσημων στοιχείων και όχι των φημών, τότε θα καταφέρει να ενσωματώσει το παρόν και το παρελθόν επιτυγχάνοντας την εντελώς διαφορετική διαμόρφωση του μέλλοντος.
Δυστυχώς, στην κοινωνία της μετριότητας με τους κοιλαράδες της αφθονίας, φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού ποιοι τα έφαγαν και υπερθεμάτισαν επ’ αυτού και ποιοι τα ήπιαν ασπιρίνες υφιστάμενοι τις συνέπειες μιας τέτοιας ανακατανομής πλούτου που ουδέποτε γνώρισε η Ελλάδα στα χρόνια του «αποραγιαδισμού» της.
Πριν από τρεις εβδομάδες οι «συνήθεις ύποπτοι» της χρηματιστηριακής φούσκας κάθισαν ξανά στο εδώλιο του κατηγορουμένου αντιμετωπίζοντας κατηγορίες για τις οποίες έχουν εκτίσει ποινές ή παραγράφονται οσονούπω.
Στις αρχές της εβδομάδας οι δικαστικές αρχές των ΗΠΑ αθώωσαν τη Goldman Sachs για την «αναμόχλευση» δισεκατομμυρίων δολαρίων σε τιτλοποιήσεις στεγαστικών δανείων του 2007, που άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου της διεθνούς παγκόσμιας κρίσης που επακολούθησε το 2008.
Κι ενώ ο οικονομικός εισαγγελέας, Γρ. Πεπόνης, αναζητεί στην Αθήνα τον πρώην εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ και βασικό κατηγορούμενο στο σκάνδαλο Κοσκωτά, Π. Ρουμελιώτη, να καταθέσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος για
τις συνθήκες υπό τις οποίες η χώρα εντάχθηκε στο ΔΝΤ και από «Δανία του Νότου» κατάντησε το «Δέλτα του Νίγηρα» της Μεσογείου, στη Μεγάλη Βρετανία οι πολίτες επικροτούν το αποτέλεσμα της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων, που κόστισε τα τετραπλάσια από τα προϋπολογισθέντα χρήματα, απέφερε όμως αίγλη, κύρος, ιδεώδες και κυρίως 12πλάσια διαφημιστικά και τουριστικά έσοδα, σε πρώτη φάση.
Η δημοσκόπηση
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Guardian, το 55% των Βρετανών εκτιμά ότι η διοργάνωση άξιζε τις 8 δισεκατομμύρια λίρες (11,5 δισεκατομμύρια ευρώ) που δαπανήθηκαν για την οργάνωσή της. Το 35% των 2.021 ερωτηθέντων πιστεύει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι κόστισαν τέσσερις φορές περισσότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις, είναι μια «οικονομική τρέλα». Παρά τα τεράστια ποσά που δαπανήθηκαν σε περίοδο λιτότητας, η δημοσκόπηση δεικνύει ότι οι Αγώνες του Λονδίνου ήταν «ένας τονωτικός παράγοντας» για τη Βρετανία. Περισσότερο «ενθουσιώδεις» με τη διοργάνωση είναι οι Ουαλοί (68%), με δεύτερους τους κατοίκους της νοτιοανατολικής χώρας (61%), ενώ οι κάτοικοι του Λονδίνου ενέκριναν τη διεξαγωγή των Αγώνων σε ποσοστό 57%.
Το ελληνικό κόστος
Κι ενώ στο Λονδίνο του 2012 δαπανήθηκαν 11,5 δισ. ευρώ για στάδια και εγκαταστάσεις που θα κοσμούν το «Νησί» τις επόμενες δεκαετίες και αποτελούν ήδη φυτώρια δημιουργίας εκατοντάδων χιλιάδων νέων αθλητών, στην Αθήνα δαπανήθηκαν το λιγότερο 20 δισ. ευρώ για Αγώνες που διενεργήθηκαν 8 χρόνια νωρίτερα και τα Ολυμπιακά κτίρια σήμερα είτε έχουν ερημώσει είτε χρησιμοποιούνται ως κέντρα κράτησης μεταναστών είτε ενοικιάζονται για συναυλίες από δήμους και τοπικούς φορείς αντί ευτελούς τιμήματος είτε χρησιμοποιούνται ως κέντρα διακίνησης ναρκωτικών και τέλεσης άλλων αξιόποινων κακουργηματικών πράξεων.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες με όλα τα συμπαρομαρτούντα έργα είχαν προϋπολογιστεί να στοιχίσουν 4,6 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο θα κατανεμόταν στους προϋπολογισμούς της τελευταίας τετραετίας.
H κυβέρνηση Σημίτη με τις καθυστερήσεις που ανέχθηκε, τις υπερβάσεις στα έργα που ενεθάρρυναν οι υπουργοί της, εκτόξευσε το κόστος σε απίθανα ύψη. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο την περίοδο 2002-2004, μέχρι την πτώση του από την εξουσία, στο υπουργικό σχήμα Σημίτη συμμετείχαν 13 συναρμόδιοι υπουργοί και υφυπουργοί για την εκτέλεση των Ολυμπιακών έργων, τα οποία, φυσικά, παραδόθηκαν ημιτελή, με κορυφαία παραδείγματα τις ημικατασκευές στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ και την ανυπαρξία συστημάτων επικοινωνίας μεταξύ των αθλητικών κέντρων και των ραδιοτηλεοπτικών μεγάρων, εγκληματική ενέργεια που επέσυρε κατηγορίες εσχάτης προδοσίας σε βάρος των εργολάβων, καθώς, αν δεν «περνούσαν» τα «καλώδια», δεν θα μεταδίδονταν οι Αγώνες! Κι αυτό το έργο ολοκληρώθηκε δύο εβδομάδες πριν από την έναρξή τους με τα γνωστά μπλακ άουτ στην τελετή έναρξης!
Υπερβάσεις που κόστισαν δισ. ευρώ
H τότε αναπληρώτρια υπουργός Πολιτισμού, Φ. Πετραλιά, έδωσε έναν πίνακα πιστοποιήσεων για έργα που παρελήφθησαν από τον προκάτοχό της ως τον Φεβρουάριο και τα οποία παρουσιάζουν υπερβάσεις 522 εκατ. ευρώ ή 48,55%! Τι έγινε με τα έργα αρμοδιότητας ΥΠΕΧΩΔΕ και άλλων υπουργείων;
Εκεί οι υπερβάσεις έφθασαν ως το 1,5 δισ. ευρώ και δεν θα ήταν υπερβολή να αναφερθεί ότι το τελικό κόστος ήταν διπλάσιο εκείνου των Ολυμπιακών του Λονδίνου, που ολοκληρώθηκαν πριν από λίγα εικοσιτετράωρα.
Λεπτομέρεια; Οι Άγγλοι καλλιτέχνες που αποθέωσαν με την παρουσία τους την τελετή λήξης έλαβαν ως αμοιβή μία στερλίνα έκαστος. Οι δικοί μας (Βίσση, Ρέμος , Χατζηγιάννης) που συμμετείχαν στο ελληνικό σόου το 2004 τραγουδώντας τη Μισυρλού, τη Μαντουβάλα, τη Ζιγκουάλα και μεταφέροντας το κλίμα των κέντρων διασκέδασής τους, ακόμη δεν γνωρίζουμε α) πόσα πήραν, β) πώς τα πήραν, γ) πόσα από αυτά φορολογήθηκαν και δ) πώς «κεφαλαιοποίησαν» την απήχηση της παγκόσμιας παρουσίας τους.
Η πολύπειρη Φάνη μπορεί να ήταν επιρρεπής στις κωλοτούμπες on camera, αλλά ήταν αρκούντως πονηρή, ώστε να μην υπογράψει τον τελικό «απολογισμό» της αθλιότητας του 2004 και να δώσει το «καλώς έχει» στην κατ’ ευφημισμόν ονομαζόμενη «σιδηρά Κυρία».
Ολοι όσοι ασχολήθηκαν γνωρίζουν το μεγάλο κόλπο με το οποίο η Κυρία ξαναπήδησε στο κέντρο της Ολυμπιακής σκηνής. Τα έργα έμεναν πίσω-πίσω, μέχρι να προκύψει ανάγκη να «τρέξουν». Τότε βρεθήκαμε στο (τεχνητό) αδιέξοδο και οι δήθεν ανίκανοι πολιτικοί φώναξαν την δήθεν ικανότατη Κυρία.
Και έγινε το μεγάλο πάρτι με τα παιδιά από το Λονδίνο και τα παιδιά των παρασκηνίων. Αλήθεια, θυμάται κανείς την περίφημη Κοκό Σανέλ, συγγνώμη Κοκοσαλάκη, που έφτιαξε τα περίφημα ρούχα και που έκτοτε θα μεσουρανούσε στα Παρίσια και στα Χολυγούντια, γιατί ήταν το μέγα ανερχόμενο ταλέντο της μόδας, που ανακάλυψε η συμπατριώτισσά της από την Εμπορο, συγγνώμη Εμπαρο;
Γιατί δήθεν; Διότι οι πολιτικοί (κ. Λαλιώτη, μίλα κάποια στιγμή να μάθουμε αν ζεις…) είναι ικανότατοι, όπως αποδεικνύει η προσωπική τους οικονομική ανέλιξη.
Αρα ανικανότητα στην οργάνωση ενός πανηγυριού είναι παραμύθα… Η κυρία είναι μια συνηθισμένη Κρητικιά δικηγόρος που είχε την ιδιαιτερότητα να κάνει σούπερ σχέσεις και σούπερ γάμους.
Ούτε την πενικιλίνη ανακάλυψε, ούτε πώς να κάνει το σύννεφο βροχή, ούτε το πόσα απίδια παίρνει ένας σάκος…
Εάν προϋπολογισμό πήρε από την Κυβέρνηση και τον έκανε απολογισμό, γραμμή για Κορυδαλλό… Ποια ικανότητα λοιπόν; Δείτε τους πίνακες και θα καταλάβετε το ερώτημά μας προς τον Γιώργο της Δίκας Αλογοσκούφη: χρειάστηκε κύρωση του απολογισμού με ειδικό νόμο, κύριε Γιώργο της Δίκας; Μπορείτε με δικά σας λόγια να μας εξηγήσετε το πώς και το γιατί;
Οι πίνακες της ντροπής και η βλασφημία της σιωπής
Έχουμε, λοιπόν, και λέμε: την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας δόθηκε Ολυμπιακό επίδομα σε 52.000 αστυνομικούς, 12.000 πυροσβέστες, γιατρούς, νοσηλευτές, στρατιωτικούς, 50.000 δημοσίους υπαλλήλους, εργαζόμενους σε μέσα μαζικής μεταφοράς που κυκλοφορούσαν ολημερίς κι ολονυχτίς, πιθανόν δε και στους υπαλλήλους της Βουλής ή του ΟΠΑΠ, καθώς πρόκειται για κατηγορίες εργαζομένων που ό,τι και να συμβεί στην Ελλάδα (από θεομηνίες και εκλογές μέχρι πανηγύρεις στην ύπαιθρο) πάντα θα βρουν τον τρόπο να συμμετάσχουν… δημιουργικά.
Το εκτιμώμενο ύψος του Ολυμπιακού επιδόματος εκείνης της περιόδου υπερέβη τα 360 εκατ. ευρώ!
Καλατράβα
Δυστυχώς για την Ελλάδα, όπου πάντα οι μάζες είναι οι άλλοι και ποτέ εμείς, όπου η πολιτική και κοινωνική συμπεριφορά διαμορφώνεται με όρους αστρολογίας και ποτέ με όρους στρατηγικής, φαινόμενα τύπου Σαντιάγο Καλατράβα βρήκαν την ευκαιρία να αφήσουν πίσω τους αρχιτεκτονικές κτηνωδίες προκαλώντας ανυπέρβλητα χρέη εκατομμυρίων ευρώ στα κρατικά ταμεία και αλλοιώνοντας πλήρως την, ούτως ή άλλως, ξιπασμένη πολεοδομική ανομοιογένεια της χώρας.
Τα ‘γραφε η Αλεξάντρα Καλοντάι στα 1920, ασκώντας κριτική στο από τότε σαθρό οικοδόμημα του Σοβιέτ, ότι «Η ουσία της γραφειοκρατίας συνίσταται στο να αποφασίζει για τη μοίρα σας κάποιο τρίτο πρόσωπο» κι αυτό ακριβώς έκανε ο διάσημος Καλατράβα. Πατώντας πάνω στη γραφειοκρατία του συστήματος Σημίτη έφτιαξε γέφυρες, στεγανά και τεράστιες ατσάλινες «απλώστρες» εξασφαλίζοντας τον επιούσιο των επόμενων γενιών του που όσες κι αν είναι αυτές, πάλι ελάχιστα θα μπορούν να ξοδέψουν σε σχέση με αυτά που κέρδισε ο… πρόγονος Σαντιάγο από την Αθήνα.
Στα δικαστήρια
Οι Ιταλοί πάντως αποδείχτηκαν πιο μεθοδικοί και ακέραιοι απέναντί του, καθώς πριν από δύο μήνες τον κάλεσαν να λογοδοτήσει στην ιταλική Δικαιοσύνη για την υπερκοστολόγηση της νέας γέφυρας του Μεγάλου Καναλιού στη Βενετία, που από τα 3,8 εκατ. ευρώ αρχικό προϋπολογισμό το κόστος έφτασε τελικά τα 11,2 εκατ.
Τώρα ο Καλατράβα είναι αντιμέτωπος και με κριτική εκ των έσω, αφού η πολυθρύλητη «Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών» στη γενέτειρά του, Βαλένθια, αρχίζει να προσομοιάζει επικίνδυνα σε γεφύρι της Άρτας.
Οι επικριτές του ξεκίνησαν μάλιστα διαδικτυακή καμπάνια με σύνθημα «Ο Καλατράβα σου πίνει το αίμα», κατηγορώντας τον ξανά για υπερτιμολογήσεις έργων, αδιαφανείς συνθήκες ανάληψής τους και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην παράδοσή τους. Χαρακτηριστικές είναι οι αναφορές της «El Pais» πως «η Πόλη των Τεχνών και των Επιστημών είναι ο τόπος όπου πέθανε ο αρχιτέκτονας για να γεννηθεί ο επιχειρηματίας».
Στοιχεία
Όπως προκύπτει από τον ολοκληρωμένο πίνακα του υπουργείου Οικονομικών του 2004 που παρουσιάζει σήμερα το «Π», το κόστος των Ολυμπιακών έργων σε σχέση με το αρχικώς κόστος που υποβλήθηκε στον φάκελο υποψηφιότητας το 2000, επισύρει άμεσα εισαγγελική παρέμβαση και όχι Εξεταστική Επιτροπή, αφού σε μια τέτοια περίπτωση η δικογραφία θα μεταφερθεί στη Βουλή και η δικαστική έρευνα θα σταματήσει πάραυτα.
Μπορεί στο σχετικό πίνακα (Εκτίμηση Τελικού Κόστους Δαπανών Ολυμπιακών Αγώνων σε σύγκριση με τον Φάκελο Διεκδίκησης, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων 31.11.2004 ) να μην περιλαμβάνεται το σύστημα ασφαλείας C41, το οποίο ακόμη δεν έχει παραδοθεί, αν και έχουν περάσει από το γραφείο του ανακριτή πλήθος υπουργών και συμβούλων των Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου που είχαν άμεση εμπλοκή σε μίζες άνω των 300 εκατ. ευρώ.
Μπορεί στον πίνακα να μην περιέχεται η συνολική δαπάνη των λειτουργικών εξόδων (φαγητά, ενοίκια, μετακινήσεις αποστολών και αθλητών κτλ), όμως και αυτές οι ελάχιστες αναφορές σε κατασκευές Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων είναι αρκετές, για να χωνέψουμε το πραγματικό νόημα της ρήσης Πάγκαλου: « Όλοι μαζί τα φάγαμε», δηλαδή όλοι -όσοι ελάχιστοι- συμμετείχαμε σε αυτό το… πάρτι.
Όπως και να το κάνουμε, αποτελεί βλασφημία να σιωπά κανείς, όταν στον Φάκελο διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων η ανακατασκευή του Ολυμπιακού Σταδίου έχει κοστολογηθεί 3,9 εκατ. ευρώ, το 2000 ανήλθε στα 8,8 εκατ. ευρώ, το 2001 στα 23,9 εκατ. ευρώ, το 2002 στα 241,5 εκατ. ευρώ (!), το 2003 στα 356, 4 εκατ. ευρώ και το 2004 στα 398,9 εκατ. ευρώ έχοντας υπερκοστολογηθεί κατά 12.771%!
Αντιστοίχως το Καυταντζόγλειο της Θεσσαλονίκης από 1,1 εκατ. ευρώ αρχικό κόστος το 1999 χρειάστηκε τελικά 66,8 εκατ. ευρώ για να οικοδομηθεί επαρκώς και να φιλοξενήσει τους ποδοσφαιρικούς αγώνες της ελληνικής Ολυμπιάδας εμφανίζοντας κοστολογική υπέρβαση 6.073%.
Το Ολυμπιακό Στάδιο της Πάτρας, επί των ημερών Φούρα φυσικά, από 1,1 εκατ. ευρώ κόστισε πέντε χρόνια αργότερα 44,1 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσοστιαία πρόσθετη δαπάνη 4.009%!
Η ανακατασκευή του Παναθηναϊκού Σταδίου, το οποίο ως αρχαιολογικός χώρος συντηρείται τακτικά και μόνιμα, υπερκοστολογήθηκε κατά 3.733%, ήτοι από αρχικώς εκτιμώμενη δαπάνη 300.000 ευρώ πληρώσαμε τελικά 11,2 εκατ. ευρώ παραπάνω.
Ακόμη και για τις εγκαταστάσεις του Μοντέρνου Πένταθλου (Γουδή), ενώ ο αρχικός προϋπολογισμός του έργου ήταν 3,6 εκατ. ευρώ, τελικά το Ελληνικό Δημόσιο έβαλε βαθιά το χέρι στην τσέπη καταβάλλοντας 39,5 εκατ. ευρώ (απόκλιση 1.029%).
Το εξαγόμενο από τα όσα θα διαβάσετε στον πίνακα του «άκοπου πλούτου» δεν επιδέχονται αμφιβολία για το τι πρέπει να πράξει η δικαστική αρχή, αλλά για το πώς θα πρέπει να κινηθεί η καταρρακωμένη ελληνική κοινωνία στο εξής.
Δυστυχώς, οι επαναστάσεις (εντός κι εκτός εισαγωγικών) αποτυγχάνουν, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με το ζήτημα της επιβίωσης και όχι της ζωής. Αν όμως αναζητήσει κανείς το νέο, με τη σωστή πληροφόρηση των επίσημων στοιχείων και όχι των φημών, τότε θα καταφέρει να ενσωματώσει το παρόν και το παρελθόν επιτυγχάνοντας την εντελώς διαφορετική διαμόρφωση του μέλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου