ΑΡΜΟΝΙΑ

κείμενο: Ελένη Γιαννακούδη

"Αρμονία" Γύζης

Αφιερωμένο στους Μεγάθυμους Κεφαλλήνες που από τις στάχτες και μέσα από τις στάχτες, με κατάθεση ψυχής, δημιούργησαν, δημιουργούν και θα δημιουργούν την Αρμονία.

Σε αντίθεση μ’ αυτούς, που με τις πράξεις τους, τα έργα τους και τ’ ανδρείκελά τους, τους εκδιώκουν και την λυμαίνονται, με την κακόβουλη αδράνειά τους και την καταδίκη της σε μαρασμό, δημιουργώντας την δυσαρμονία (χάος), διχάζοντας την κοινωνία.

Κέραμοι και πλίνθοι ατάκτως ειρημμένοι και κύμβαλα αλαλάζοντα!!!!

Κρίμα για την ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ!!!!!!

Οδύσσεια: 

"Ωχού εγώ, ποιός πάλι μου υφαίνει δόλον

από τους αθανάτους, όταν από τη σχεδία να βγω με προτρέπη.

Αλλά δεν θα πεισθώ, γιατί μακριά με τους οφθαλμούς

την γαίαν εγώ είδα, όπου μου είπε πως μπορώ να καταφύγω.

Αλλά μάλλον τούτο θα πράξω, που μου φαίνεται άριστον'

όσο τα ξύλα στους αρμούς συναρμόζουν

τόσον αυτού θα μένω και θα υπομένω άλγη πάσχων'

κι όταν τη σχεδία μου το κύμα τινάξη,

θα κολυμπήσω, μια και δεν μπορώ να προνοήσω κάτι καλύτερο." .