Στόχος της επίθεσης δεν ήταν ο Γκισγκίνης, δεν ήταν ο Ρουχωτάς, δεν ήταν όποιος αντιδρά στον πολιτικό κυνισμό και στην ανηθικότητα.
Στόχος ήταν η δημοκρατία στο σύνολο της. Ποτέ ηθικά και πολιτικά η Κεφαλονιά δεν ήταν σε τέτοια τραγική κατάσταση. Ποτέ οι θεσμοί δεν είχαν ισοπεδωθεί σε τέτοιο βαθμό από ένα τοπικό παρακράτος που μολύνει το δημόσιο βίο σε σημείο ανατροπής της ίδιας της δημοκρατίας.
Η επίθεση και ο ξυλοδαρμός του Νίκου Γκισγκίνη, ο προπηλακισμός του Βασίλη Ρουχωτά, η λοιδωρία προς τον Μάρκο Κοτσιλίνη, το Νέστορα Βεντούρα αλλά και προς κάθε φωνή κριτικής και ελέγχου στο
δήμο έχει ως ηθικό αυτουργό της τις δυνάμεις που θέλουν να επιβάλλουν τη σιωπή.
Κάθε ανοχή σε αυτό το φαινόμενο δεν τιμά τη δημοκρατία. Είναι τώρα η στιγμή να μη σιγήσει κανείς, γιατί τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται διαφάνεια και καθαρότητα στον δημόσιο βίο στη χώρα και στην Κεφαλονιά. Η διαφάνεια και καθαρότητα είναι τελικά η μεγάλη υποχρέωση αλλά και η μεγάλη παρακαταθήκη του προηγούμενου ιστορικού κύκλου ανθρώπων, προς τη νεολαία. Αν θέλουμε αυτή να επιστρέψει στην πολιτική, αν θέλουμε η πολιτική να έχει αξία.
κείμενο: Κώστας Ζαπάντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου